Glutenvrij en lactosevrij eten, je kan er bijna niet meer omheen. Het is een enorme trend waar iedereen aan meedoet zonder echt te weten waarom eigenlijk. De glutenvrije producten gaan dan ook als warme broodjes over de toonbank en de consument denk ‘o zo gezond’ bezig te zijn. Want als er geen gluten inzitten, dan moet het wel gezond zijn! Door deze beperkte denkwijze krijgen maar al te veel mensen zeer ongezonde voeding binnen. In dit artikel vertel ik je hoe ongezond glutenvrij en lactosevrij eten KAN zijn en deel ik alle fabels en mythen over deze enorme hype.
Als er één ding is waar de public relations afdelingen van de voedings- en pharma industrie goed in zijn, dan is het verbloemen van simpele dingen door het gebruik van ingewikkelde termen die niemand nog ten volle begrijpt. Iedereen gebruikt termen waaruit een zekere deskundigheid zou moeten blijken, maar als je goed kijkt naar wat er eigenljk aan de hand is, zie je dat er alweer commerciële belangen spelen. De Homo Sapiens Sapiens laat zich voortdurend om de tuin leiden, met desastreuze consequenties voor zijn gezondheid en portemonnee.
Onderstaande tekst komt deels van natuurarts Stef Mintiens en deels van mijzelf als aanvulling of verbetering.
De fabels en mythen van glutenvrij eten
Slechts 0.6% van de bevolking lijdt aan coeliakie en is dus intolerant voor gluten. Maar meer dan 25% van de mensen verdraagt geen Tarwe.
Minder dan 0.5% van de mensen is intolerant voor lactose, meer dan 90% van de mensen verteert geen gepasteuriseerde koemelk.
Gluten is een eiwit dat als een soort lijm de meelkorrels aan mekaar plakt en zo de mogelijkheid biedt dat luchtbelletjes zich kunnen handhaven in deeg, waardoor brood en gebak luchtig wordt. Het wordt ook gebruikt om paprikapoeder vast te laten kleven aan je chips.
De term “Glutenvrij” is bijna een must geworden in de zogenaamde “gezonde voedingshoek” en in recente boeken over “gezond eten en koken”. Sommigen, zoals Dr William Davis (“de broodbuik” ), noemen gluten een vergif. Enigzins onterecht, zo blijkt.
Het is waar dat ca 0.6% van ons écht een glutenintolerantie heeft, die een belangrijke rol speelt in het ontstaan van coeliakie ofte de ziekte van Crohn, waarbij de darmslijmvliezen chronisch ontstoken raken door een immuniteitsreactie tegen deze eiwitten.
Bij deze mensen leidt het gebruik van gluten tot buikpijn, chronische diarree, bloedarmoede, gewichtsverlies en vermoeidheid. Kinderen met coeliakie hebben een behoorlijke groeiachterstand.
Maar zoals alle chronische gezondheidsproblemen heeft coeliakie niet één oorzaak
Het is een ingewikkeld samenspel van allerhande factoren die de immuniteit ondermijnen, waardoor de overgevoeligheid voor gluten dermate grote gevolgen heeft.
Naar de oorzaken tast de wetenschap momenteel behoorlijk in het duister, maar meer en meer wordt duidelijk dat er eerst een afwijking komt in de darm, bijvoorbeeld na een infectie of antibiotica gebruik of narcose en dat pas daarna coeliakie ontstaat.
Alleen naar gluten wijzen blijkt trouwens onvolledig: eigenlijk is het zo dat, hoe harder de tarwe, hoe meer gluten. En jullie zullen het met mij eens zijn dat Italianen meer pasta/pizza en brood eten, die bovendien van hardere tarwe gemaakt is. Wij werken gemiddeld 18 gram gluten per dag naar binnen, een Italiaan nagenoeg het dubbele (32 gram). Toch komt coeliakie in Italië veel minder voor.
Ik pleit voor het bekijken van het immuunsysteem in zijn geheel: opsporen van andere intoleranties, herstel van de darmflora, niet industrieel vervaardigde maar volwaardige voeding. De ervaring leert dat we zo de darmproblematiek bij mensen met gediagnosticeerde coeliakie sterk kunnen verbeteren, waardoor ook de impact van hun gluten intolerantie afneemt.
Je bent niet intolerant voor gluten, je bent intolerant voor de industriële, gemanipuleerde tarwe
En dan komen we op de foute gedachtensprong van velen, er bestaat zelfs al een term voor: mensen met een overgevoeligheid, klachten in de darmen na het eten van brood of pasta, die “Non-coeliac gluten sensitivity” wordt genoemd. Vandaag zou bijna 30% van de mensen aangeven dat ze last hebben na het eten van brood of tarwe.
Gemakkelijkheidshalve wordt ook bij deze mensen de term “Glutenintolerantie” of fouter nog “Glutenallergie “ gebruikt.
Testen leren ons dat de overgevoeligheid bij deze mensen een overgevoeligheid is voor de industriële, gemanipuleerde tarwe die vandaag de dag overal gebruikt wordt. Deze mensen het gebruik van gluten verbieden is veel te streng en onnodig.
Dr. Peter Gibson kwam al tot deze conclusie na een onderzoek in Melbourne, waarbij precies gecontroleerd werd wat mensen aten bij een verblijf van een aantal dagen in een gesloten omgeving.
Zijn conclusie, die verscheen in het tijdschrift “Gastroeenterology” was dat de darmsensitiviteit zonder coeliakie NIET van gluten komt.
Maar de anti-glutencommunity in de pers en op het internet heeft dit artikel blijkbaar nooit gelezen. Het is een gat in de markt, want men becijfert dat in de Benelux 1.5 miljoen mensen lijdt aan een “prikkelbare darm” … als je dat kan koppelen aan “gluten” en “Glutenvrije voeding” is het big business.
Wie goed geïnformeerd is ziet hier de valkuilen …
Wat is dan het probleem met tarwe?
Geen, eigenlijk, tenminste als je de tarwe in beschouwing neemt van voor de tijd dat de Monsanto’s van deze wereld er zich mee gingen bezighouden. Tarwe, net als elk ander zaad, bevat in zich alle nodige mineralen en elementen om een nieuwe plant te laten uit groeien.
Maar door de industrialisering van de voeding staat de gezonde (of betere moet ik zeggen) tarwe van toen mijlenver van het gemanipuleerde, bewerkte, zogenaamd geraffineerde meel van vandaag. Net als bij suiker is dit meel herleid tot een loutere bron van koolhydraten, waarvan we sowieso al teveel opnemen.
Tarwe hoeft dus niet per definitie slecht te zijn, maar tegenwoordig kun je hier beter ver vandaan blijven als je gezondheid je lief is.
10.000 jaar geleden hebben we namelijk evolutionair gezien eigenlijk een verkeerde afslag genomen. We hebben het over het neolithische tijdperk, waarin de aarde opwarmde en de sneeuw en het ijs opdroogde en vruchtbaar land achterliet. We hoefden niet langer als nomaden achter plantenetende kuddes aan te lopen, we konden nu de dieren temmen en veehouders worden. Omdat we nederzettingen op één plek vestigden, leerden we ons plantaardige voedsel ook zelf verbouwen en werden we landbouwers.
Ineens kwamen graszaden in beeld, zoals granen als tarwe. Dit is een bron van zetmeel, een koolhydraat en een suiker, en dit week regelrecht af van de dierlijke vetten en eiwitten die we voor die tijd altijd hadden geconsumeerd. Melk was eveneens een nieuw product, maar dit was een vloeibare voortzetting van de dierlijke vetten en eiwitten die we voorheen altijd hadden geconsumeerd. Maar daarover dadelijk meer.
Waarom de huidige tarwe ZEER ongezond is
Ik ga het probleem van de tarwe heel sterk vereenvoudigd uitleggen: vroeger zaaide de boer zijn tarwe en hield bij de volgende oogst pakweg 5% aan de kant als zaaigoed voor het volgende jaar.
In de loop van de eeuwen werden door kruising en selectie “betere” variëteiten bekomen. Zaaigoedfabrikanten vinden het niet zo leuk dat boeren op die manier zelfbedruipend zijn en verkopen liefst zoveel mogelijk zaaigoed, elk jaar opnieuw.
Als je twee “soorten” met mekaar kruist, neem bijvoorbeeld een paard en een ezel , dan zijn de “nakomelingen” onvruchtbaar (een muildier of een muilezel). Als je Tarwe dus kruist met een grassoort, krijg je hetzelfde resultaat: onvruchtbare korenaren.
Hoera voor de zaaigoedfabrikanten, want zij kunnen nu elk jaar opnieuw verkopen. Niet alleen zaad natuurlijk, maar het hele pakket: zaaigoed , kunstmeststoffen en bestrijdingsmiddelen. De boer heeft de keuze : ofwel koopt hij dit pakket, ofwel krijgt hij niets.
Minder hoera voor ons, want de meesten van ons zijn geen koeien, dus wij verteren geen gras en dus ook geen “graan” dat genetisch gezien voor 50 % uit gras bestaat.
Dit is zeer bondig samengevat waar het tarweprobleem van vandaag over gaat. Tel daarbij nog alle additieven (“broodverbeteraar”) en bewerkingen (bleken etc) die het meel ondergaat en je krijgt een dood en industrieel product, terwijl tarwe vroeger een natuurlijk, levend en volwaardig product was.
Conclusie omtrent glutenvrij en lactosevrij eten
Moet je glutenvrij gaan eten als je buik rommelt en opblaast en je tegen 11 uur in de ochtend een gigantische energiedip krijgt? NEEN! Het zou wel wijs zijn om alle industriële tarwe te mijden en te vervangen door gezonde, volwaardige granen zoals spelt, kamut, quinoa en rogge.
Maar let op: als je heel gevoelig bent kunnen ook pseudogranen slecht verteerbaar zijn en voor problemen zorgen. Bij ernstige gezondheidsproblemen is het beter eerst ALLE granen te laten staan. Vervolgens kun je langzaam spelt en rogge toevoegen om te kijken wat het doet. Blijf sowieso ver van tarwe vandaan!
Belangrijk: Granen bevatten veel fytinezuur, een antinutriënt in het vlies (kaf) van graszaden wat zich bind aan mineralen en dus ook ons lichaam rooft van mineralen als we er teveel van binnen krijgen. Mijn mening is dat het binnenkrijgen van een beetje fytinezuur geen kwaad kan (mits je verder gezond eet).
Maar helaas krijgen we in de praktijk vaak niet een beetje, maar vrij veel fytinezuur binnen. Ga maar na: alle brood, pasta, koekjes en dergelijke bevatten deze stof, en allemaal worden ze binnen zo kort mogelijke tijd bereid.
Het fytinezuur krijgt dus geen kans om afgebroken te worden. Daarom is zuurdesem brood een betere keuzen omdat het fytinezuur is afgebroken. Probeer granen dus altijd een nachtje te weken (met eetlepel appelazijn en water) voordat je het gaat eten.
De fabels en mythen van lactosevrij eten
Een ander hot-topic is de intolerantie voor koemelk. Rauwe koemelk was vroeger een natuurlijk en volwaardig voedingsmiddel. Je haalde het vers bij de boer en ofwel dronk je het rauw, ofwel liet je de enzymen in de melk en in het stremsel hun werk doen en kreeg je (h)eerlijke kazen. Probleem was de bepekte houdbaarheid van elk product.
Je was dus genoodzaakt tot een korte keten van producent naar verbruiker. Niet zo naar de zin van de industrie, dus, die graag lange stockage en uniformiteit van het product heeft.
En dus ging men de verse, volwaardige melk “pasteuriseren”. De naam van Louis Pasteur werd in deze context misbruikt. Waar het bij pasteur om te doen was, was het bestrijden van infectie door microörganismen. Maar het temperatuurbehandelen in de zuivelindustrie dient grotendeels ten behoeve van het “denatureren”, zeg maar het inactief maken van de enzymen in de melk, waardoor het melkproduct “dood” is en dus heel lang kan bewaard worden.
En dat is wat de zuivelindustrie wil: Lange bewaartijden, goede stockage, controleerbare chemische processen.
Maar de enzymen in de koemelk hebben wij zowel als de kalveren nodig om deze te kunnen verteren.
Begin het plaatje te zien? Reeds vanaf babyleeftijd worden we volgestopt met koemelkproducten die we niet verteren
Ons lichaam wil die dingen helemaal niet en gaat er bij babies heftig tegen reageren: onze darmslijmvliezen gaan heftig slijmen maken en we kotsen heel die troep terug uit.
“Reflux” wordt dat dan genoemd, en de “medische wetenschap” doet net alsof er een probleem is in je maag en slokdarm, maar het échte probleem zit in de onverteerbaarheid van wat er in de papfles zit.
Op latere leeftijd krijgen we snot, slijmen, rommelende darmen, hooikoorts en ja, waarschijnlijk ook coeliakie (zie hierboven) van het overdadig gebruik van gepasteuriseerde melkproducten.
Moeten we dan omschakelen op ongepasteuriseerde melkproducten?
Dat ligt er een beetje aan. Blijkbaar is de overgevoeligheid voor koemelk door het generaties lang gebruik van de “onverteerbare melk” ingebouwd in onze erfelijkheid, want kinderen die nog nooit koemelk aten of dronken blijken er ook intolerant voor te zijn.
Reeds in 1942 wees Werner Kollath op de onverteerbaarheid van gepasteuriseerde koemelk en de nadelige invloed op de gezondheid. Mensen die zich in de tweede helft van de vorige eeuw inzetten voor het opsporen en aanpakken van voedselintoleranties werden door de “klassieke farmacie” een beetje smalend bekeken. Maar plots, rond de eeuwwisseling, hoorde je plots vanuit de ziekenhuismilieus de term “lactoseallergie “ of “lactoseintolerantie “ opduiken.
Had men daar het licht gezien? Duidelijk niet, want de intolerantie is niet voor lactose, maar eigenlijk voor de pasteurisatie. Je ziet de analogie met het gluten verhaal.
De lactose- en glutenintoleranties van vandaag de dag zijn een relatief nieuw verschijnsel. Denk je dat Hippocrates dit niet had opgemerkt in zijn tijd? Waarom schreef hij rauwe melk voor om mensen te genezen van allerlei kwalen? Er bestaat een eeuwenlange geneeskrachtige traditie waarbij het drinken van rauwe melk succesvol is toegepast.
Het probleem is dat we vandaag de dag in de wetenschap ons uitsluitend bezighouden met dode materie, waardoor de ‘levensvonk’ in de voeding verdwenen is. We doden melk door verhitting en we ontkiemen of fermenteren de granen niet meer, zoals vanouds. Dáár zit het probleem en nergens anders. Zelf drink ik dagelijks rauwe melk of rauwmelkse kefir en dit gaat met geen enkele allergische reactie gepaard.
De zogenaamde ‘lactoseintolerantie’ is vaak eerder een intolerantie tegen het pasteuriseren en homogeniseren van de melk en dus een zeer zuivere reactie van je lichaam! Het lichaam verdraagt alleen volwaardige voeding en geen onvolwaardige als gevolg van allerlei onnatuurlijke bewerkingen. Een koe die halfvolle of magere melk geeft, is een zieke koe, dus waarom moeten wij zo nodig die melk afromen? Denken wij het beter te weten dan de natuur?
Ik moet vaak mijn rauwe melkconsumptie verdedigen tegenover het argument dat de mens de enige soort is die nog melk drinkt na de zoogperiode en dan ook nog melk van een andere soort.
Het staat iedereen vrij om om die reden geen melk te drinken, maar vanuit een voedingsoogpunt is dit standpunt onhoudbaar. Ik kan werkelijk niet genoeg zeggen over de helende aspecten van het drinken van rauwe melk. Rauwe melk en zure zuivel zijn complete en volwaardige voeding, boordevol levensscheppende enzymen, probiotische bacteriën, mineralen, spoorelementen, aminozuren, chlorofyl, vet- en wateroplosbare vitamines, vitamine B12 en omega-3 vetzuren.
Waar komt de term “lactose-intolerantie” dan vandaan?
Uit de geneesmiddelen industrie. Heel wat pillen en medicamenten zijn gemaakt met lactose. Wat betekent dat de pillenindustrie massa’s melk gebruikt om de lactose er uit te halen. En wat blijft er over als “afval” : De lactose-arme melk .
De commercieel ingestelden onder jullie zullen weten dat je snel rijk kan worden met het verwerken van de afval van iemand anders, dus het commercialiseren van de lactose vrije producten is weer big business. En opnieuw laat de “homo sapiens sapiens “ zich in de luren leggen door fraai bedachte PR – verhalen van de industrie …
Dus het creëren van de term lactose intolerantie met bijhorend “ tovenaarsleerling-verhaal” dat niemand snapt zet weer heel wat mensen, inclusief artsen, op het verkeerde been.
Lactose vrije melk gebruiken helpt dus niks, gepasteuriseerde koemelkproducten vermijden wél.
Conclusie melkproducten
Door het pasteuriseren en homogeniseren van koemelk wordt het heel slecht verteerbaar, waardoor frequent gebruik of gebruik in grote hoeveelheden af te raden is. Kies liever voor rauwe melk!
Als je intolerant bent voor koemelkeiwitten, laat je best deze producten eens voor een periode van 3 maanden , zodat je darmslijmvliezen zich kunnen herstellen.
Nadien kan je, als je dat lekker vindt, mondjesmaat opnieuw kazen en dergelijke gebruiken. Bij voorkeur van rauwe melk.
Voor boter hoef je al helemaal niet bang te zijn. Hier zitten vrijwel geen lactose of melkeiwitten meer in en is volledig vet. Vrijwel iedereen kan dit uitstekend verteren. Daarnaast is het een werkelijke superfood! Het zit bomvol vitamine A, D, E en K. Het beschermd de darmen tegen ziekmakende bacteriën, schimmels en parasieten. Boter bevat verder veel sporenelementen zoals mangaan, zink, chroom en jodium.
Conclusie granen
Door de aanslag die de industriële tarwe op onze darmen heeft gepleegd, zijn steeds meer mensen intolerant voor tarwe. Daarom worden andere granen aanbevolen: spelt, kamut, quinoa, rogge, haver enz. Kies dus liever voor laatst genoemde granen maar overdrijf het niet. Zeker niet als je wil afvallen! Daarnaast is het aan te raden om de granen een nachtje te weken met water en een eetlepel appelazijn.
Laat je niet verleiden door voedingsmiddelen die voorverpakt uit een fabriek komen en het etiket “glutenvrij en lactosevrij” dragen. “VERS” blijft het credo en de voorverpakte spullen kan je mondjesmaat gaan gebruiken als een extraatje, maar zeker niet als dagdagelijkse voeding, want je haalt er net meer uit wat ons lichaam nodig heeft en je krijgt een overaanbod aan koolhydraten en ongezonde vetten.
Kies je levensmiddelen VERS. Voel, ruik, proef en vermijd zaken die uit een fabriek komen, ook als ze een “bio label” dragen.
Academie voor leefstijl en gezondheid
Met zoveel tegenstrijdige informatie aangaande het beste dieet, is het belangrijk dat je jezelf opleidt. Het is belangrijk dat je leert waar jouw lichaam positief op reageert en bij welke producten en diëten je beter uit de buurt kunt blijven. In de holistische gezondheidsschool delen we actueel gezondheidsnieuws, de lekkerste recepten en bieden we een scala aan trainingen op het gebied van gezondheid. Onze academie voor leefstijl en gezondheid is één van de meest toonaangevende online holistische gezondheidsscholen in Nederland met hoge succesresultaten. Wil jij leren hoe je optimale vitaliteit en ultiem levensgeluk kunt bereiken, neem dan een kijkje in de academie voor leefstijl en gezondheid.
Vind je dit artikel waardevol? Deel het dan met onderstaande knop via Social Media zodat ook jou familie en vrienden toegang krijgen tot deze waardevolle informatie.