Het verschil tussen ‘Wat je op school leert’ en ‘Wat werkt’

Dr. Palevsky:

“Tijdens mijn studie medicijnen leerde ik dat vaccinaties volledig veilig en doeltreffend waren en ik had geen enkele reden om daaraan te twijfelen. De informatie die ik kreeg was standaardinformatie, die dezelfde was in alle universiteiten en wetenschappelijke literatuur in het land.

Ik beoefende daarna de geneeskunst zoals ik die geleerd had. Maar, meer en meer, door mijn ervaring met het vaccineren, door het lezen erover, door het aanhoren van verhalen van ouders van gevaccineerde kinderen, begonnen er vragen te ontstaan. Ik las de onderzoeksliteratuur nog eens en ik vroeg mijn collega’s naar hun ervaringen. Ik bleek niet alleen te staan in mijn zorgen over vaccinaties.

De studies over vaccinatie die wij voorgeschoteld kregen, bleken niet adequaat en wetenschappelijk te zijn opgezet. De componenten van de vaccins waren niet voldoende getest. Er werden vaak geen vergelijkingsgroepen gebruikt of ze werden niet juist voorbereid. De conclusies over vaccinveiligheid en doeltreffendheid pasten daarom niet bij de wetenschappelijke standaard die men geacht werd te handhaven”.

Waren vaccinaties echt de “Redder” tegen ziekten?

De conventionele geneeskunde beweert dat polio en de pokkenepidemieën uit de 20ste Eeuw door het strakke vaccinatiebeleid waren overwonnen. Er zijn inmiddels een beduidend aantal studies gedaan die aantonen dat er hele andere redenen waren waarom deze besmettelijke ziektes rond die tijd verdwenen.

In 2000 werd in het Tijdschrift voor Kindergeneeskunde een artikel gepubliceerd dat beschrijft hoe, voor de Tweede Wereldoorlog, besmettelijke ziekten zoals difterie, tetanus, polio, kinkhoest, mazelen, griep, tuberculose en scharlaken koorts, verminderden VOOR er antibiotica of VOOR er vaccinaties verkrijgbaar waren.

De redenen waren overwegend toe te schrijven aan de uitvoering van het beleid voor de openbare gezondheidszorg, zoals:

  • Schoon water
  • Verbeterde leefomstandigheden
  • Verbeterde sanitair
  • Verbeterde voeding

Zijn er ooit objectieve studies verricht naar de veiligheid van vaccinaties? Waarom verschillen zoveel intelligente, wetenschappelijk georiënteerde en objectieve wetenschappers dan van mening omtrent de veiligheid en doeltreffendheid?

Nederlands ondertiteld interview:

Bron: http://youtu.be/pRpicMtDsR4  

Dr. Palevsky:

“Ik denk dat als je aan mijn collega’s vraagt waar zij hun informatie vandaan krijgen, dat ze zullen zeggen: van het ‘American Academy of Pediatrics’, van het AMA, van het CDC, en van de tijdschriften die deze genootschappen uitgeven.

Ik wil mijn collega’s uitdagen om kritisch te kijken naar de studies die verricht zijn. Zijn er  bijvoorbeeld studie groepen en controle groepen gebruikt? Is onderzocht of er verschil is tussen blootstelling aan virus, bacterie, zware metalen of andere toxines in de lucht, in de voeding, op de huid, versus wanneer deze stoffen geïnjecteerd worden in het lichaam?

Is er goed gekeken wat er gebeurd met een baby wanneer de ingrediënten geïnjecteerd worden? Helpen antistoffen echt om ziektes te voorkomen?

Er komen meer en meer bewijzen dat:

  • Er geen goede studies gedaan zijn
  • Een mens niet beschermt is tegen ziekten door alleen antistoffen
  • Er een verschil is tussen het verwerken van stoffen die door de lucht en de materialen die door een injectie een lichaam binnenkomen
  • Deeltjes van de geïnjecteerde stoffen zich opstapelen in het lichaam en zorgen voor problemen met het immuunsysteem
  • Deeltjes naar de hersenen gaan
  • Er niet-lichaamseigen DNA zit in de vaccinaties

Voor veel professionals in de gezondheidszorg is het een schok om te ontdekken dat er zo’n tekort aan informatie is over de veiligheid en doeltreffendheid van vaccinaties”.

Wat wij momenteel hebben is eenzijdig beleid, er lijkt geen echte discussie te worden toegestaan. In de wetenschap moet op een vraag een antwoord gedicht worden, zonder vooroordelen of  invloeden van buitenaf die een objectief antwoord in de weg staan.  Wat betreft het onderwerp vaccinaties zien we dit niet gebeuren.

Onlangs ontving ik de Visionary Award (Prijs voor visionairen) bij de NVIC conferentie in Washington DC. In mijn aanvaardingstoespraak vertelde ik het publiek hoe rot  ik me voelde in het besef dat ik uit gewoonte duizenden onschuldige kinderen in mijn kliniek gevaccineerd had; en daarmee vermoedelijk schade aan hen toegebracht had. Intellectueel en emotioneel was dat erg moeilijk voor me.

Hoe een conventioneel arts er toe komt te accepteren dat vaccinaties schadelijk zijn

Dr. Palevsky startte zijn onderzoek naar de gevolgen van vaccinaties ongeveer 10 jaar geleden, nadat bezorgde ouders hem in zijn praktijk opzochten.  Op dezelfde manier ben ik ook met mijn neus op de feiten gedrukt. Een moeder van een gezin, waarvan ik de arts was, volharde in haar beweringen over de nadelige effecten van vaccinatie bij haar kind. Ik dank God dat ik naar haar luisterde. Het is tragisch dat er veel arrogante doktoren zijn, die zelfs de aantijging dat er iets mis kan zijn met vaccinaties, als een onmogelijkheid beschouwen.

De meeste kinderartsen worden geïndoctrineerd om ouders te vertellen dat klachten na een vaccinatie door toeval of een samenloop van omstandigheden komt. Hoe komt het dat er zo veel van deze ‘samenlopen’ zijn?

Dr. Palevsky:

“Het is hartverscheurend, omdat ik veel van deze kinderen gezien heb, die een normale ontwikkeling hadden, die het goed deden, die spraken, en die na een vaccinatie geen oogcontact meer konden maken, opgehouden waren met praten, die astma en allergieën ontwikkelden. De ouders van deze kinderen konden nergens heen en de doktoren vertelden hen dat zij niet wisten waarover over zij het hadden.

In de medische literatuur is te lezen dat er veranderingen in het immuunsysteem optreden na vaccinaties, vooral bij kinderen jonger dan een jaar. Meer en meer wetenschappelijke literatuur wordt uitgegeven over kinderen die chronische ziek worden en wiens immuunsysteem als gevolg van vaccineren beschadigd is.

Of de vaccinaties de enige oorzaak zijn of bijdragen tot de beschadiging van het immuunsysteem, onderzoek wijst uit dat het verband er wel degelijk is. Wanneer ik kritisch kijk naar de onderzoeken van de ‘American Academy of Pediatrics’  en de CDC, die beweren dat er geen verband is tussen vaccinaties en autisme, of tussen vaccinaties en astma, moet ik concluderen dat deze studies niet volgens wetenschappelijke standaard opgezet zijn.

Je kunt geen onderzoek doen met maar 25 kinderen, zonder controle groep en dan gegeneraliseerd concluderen dat vaccinaties geen autisme veroorzaken. De media gaat daarna alleen met de conclusies aan de haal: Vaccinaties veroorzaken geen autisme.”

Het NVIC (Nationale Vaccinatie Informatie Centrum) wil baanbrekend onderzoek doen naar de veiligheid van vaccineren. Het NVIC heeft $100,000 aan donaties en sponsor gelden opgebracht (en zoekt naar meer geld) om onafhankelijk onderzoek mee te doen.

Er is onderzoek gedaan naar de gezondheid van kinderen die niet gevaccineerd zijn, gedeeltelijk of volledig gevaccineerd zijn. Het is gepubliceerd in april van 2005, in het ‘Journal of Allergy and Clinical Immunology’. Het onderzoek betreft atopische ziekten, zoals allergieën, astma, eczeem en hooikoorts. De onderzoekers waren niet op de hoogte uit welke categorie hun deelnemers kwamen.

Na analyse van alle gegevens bleek: de meeste kinderen met atopische ziekten kwamen uit de groep volledig gevaccineerden, daarna uit de gedeeltelijk gevaccineerde kinderen, en de groep kinderen die geen vaccinaties hadden gekregen hadden was ook de kleinste groep met atopische ziekten.

De resultaten van het onderzoek werden getoetst op toevaltreffers en er werd een analyse gemaakt in de kansberekening. Ze konden er niet onder uit: er waren significante verschillen tussen deze groepen. Ze begrepen er niets van, want er was toch consensus over de veiligheid van vaccinaties? Gebaseerd op deze uitkomsten is het noodzakelijk dat er vervolg onderzoek komt.

Dr. Palevsky zegt:

“Zeker, de onderwerpen geld, winst maken en macht, worden genoemd. Geld dat nodig is om onderzoek te doen, politieke doelen die gehaald moeten worden, producenten die kost wat kost willen verdienen. En artsen, die beslissen over vaccinaties, en daarmee ook geld verdienen. Maar we hebben behoefte aan wetenschappelijk onderzoek en niet aan samenzweringstheorieën. Wanneer we vasthouden aan de noodzaak van het doen van wetenschappelijk onderzoek, en we zien dat hier gewoon te weinig van is, dan zullen we dat hiaat moeten dichten”.

Zijn sommige vaccinaties veiliger dan anderen?

Het antwoord van Palevsky zal velen verrassen: “… in mijn research over vaccinaties, en door mijn kennis van microbiologie en virologie, ben ik van mening dat ieder vaccin een gevaar is omdat er een virus in zit…”.

De meeste mensen weten niet dat het virus niet persé “levend” is. Het is een stukje DNA of RNA. Het is zo klein dat het alleen door weefsel van mens of dier toegevoegd kan worden dat geïnfecteerd is met het specifieke virus dat je probeert te isoleren.

Een kweek van een virus bevat dus DNA van het dier of een mens die ziek is (gemaakt). Daar worden cellen van genomen, waarna het verder groeit op de niercellen van een aap of kipembryo’s. Na deze samenvoeging zullen de cellen splitsen en hercombineren, wat betekent dat DNA van de dierlijke cellen mixt met de met het virus geïnfecteerde cellen.

Per definitie bevat een vaccin vreemd dierlijk DNA, of zelfs vreemd menselijk DNA. Dat is de reden waarom je wanneer je last hebt van kippeneiwit allergie, je sommige vaccinaties niet moet nemen.

Hoe veilig is dit? Zijn er studies die hebben getest of lichaamsvreemd DNA in het eigen DNA gaat zitten? Gaat het naar de hersenen? Of dat dierlijke virussen als in het DNA van het dier zitten?

De gevaren van de toegevoegde hulpstoffen

In een vaccinatie zijn stoffen bijgevoegd die moeten zorgen voor een sterke immunologische respons. Zij versterken de immunologische reactie. Er is echter bewijs dat hulpstoffen, zoals aluminium en squaline, het immuunsysteem beschadigen. Dus terwijl het lichaam antistoffen aanmaakt, wordt het immuunsysteem beschadigd. Vooral bij kinderen kan dit het begin zijn van het optreden van een chronische ziekte.

Ijveren voor goed geïnformeerde keuze

Betekent dit dat vaccineren altijd vermeden moet worden?

Dr. Palevsky:

“Dat hangt van iedere individuele ouder af. Ik ben een voorstander van goed geïnformeerd een keuze maken. Ik ben altijd onder de indruk van ouders die hun huiswerk gemaakt hebben, voordat zij tot een keuze komen. Het is niet mijn rol om de keuze voor dit of dat vaccin voor hen te maken. De ouders komen voor een duivelse keuze te staan: het weten (de ziekte, de verschijnselen, wat ze te verwachten hebben) versus het niet-weten (de gevolgen van vaccineren)”.

Hoe zit het met de vaccinatie tegen de Mexicaanse Griep?

Net zoals zovele professionals in de gezondheidszorg vindt Dr. Palevsky dat de vaccinatie tegen de Mexicaanse Griep niet voldoende getest is.

Dr. Palevsky:

“Op de bijsluiter valt te lezen dat de Mexicaanse Griep vaccinatie (H1N1) op dezelfde manier geproduceerd is als de gewone seizoensgriep vaccinaties. Men denkt dan dat dat wel goed zal zijn. Maar het publiek moet weten dat er geen wetenschappelijk onderzoek naar de vaccins tegen de Mexicaanse Griep is gedaan. Er wordt nu tegen mensen gezegd wanneer ze ziek worden met griepachtige verschijnselen “het zal de Mexicaanse wel zijn”. Wanneer zij onderzocht worden blijkt inderdaad dat het H1N1 virus aanwezig is in hun neusslijm. Maar hoeveel mensen zonder griepklachten zijn getest op het hebben van H1N1 virus in hun lichaam? De ziekteverschijnselen hoeven geen gevolg te zijn van het virus!
Er is altijd een controlegroep nodig om te zien of mensen het virus kunnen hebben zonder ziekteverschijnselen te hebben. We hebben deze data niet. We weten het niet. We kunnen niet met zekerheid zeggen dat mensen die griep krijgen en de diagnose H1N1 krijgen ook daadwerkelijk ziek zijn van H1N1”.

Andere manieren om je te beschermen tegen griep

Opnieuw is er helder bewijs in de medische literatuur dat aangeeft dat goede hygiëne, voldoende slaap, gezond dieet, supplementen zoals vitamine D (eerst het vitamine D niveau op sterkte brengen) en vitamine C, helpen voorkomen.

Sommige mensen beweren dat de vele gevaccineerden de ongevaccineerden helpen beschermen tegen het virus.

Dr. Palevsky:

“Het hebben gekregen van een vaccinatie tegen griep, houdt op geen enkele manier tegen, dat men het virus bij zich kan dragen in de neus, keel, ingewanden, luchtweg, op uw huid of in uw lichaam! Het idee van massa immuniteit is onzin en nooit bewezen.

Er word ons verteld dat wanneer een bepaald percentage van de bevolking op een natuurlijke wijze besmet wordt met een ziekte, de rest van de populatie op een natuurlijke manier beschermd is, zodat zij de ziekte niet krijgen.

In de wereld van de vaccinaties wordt beweerd dat als bepaald deel van de bevolking gevaccineerd wordt, zij ervoor zorgen dat de anderen ook beschermd raken tegen de ziekte. Dit is NIET waar. De kudde of massa immuniteit theorie is gebaseerd op een levende natuurlijke ziekte en een vaccinatie is dat niet. Bovendien wordt er geen rekening gehouden met de levenstijd van  virussen, wat ze aan en wat ze  uit zet, dat kan helemaal niets te maken hebben met het aantal mensen dat geïnfecteerd is.

Kijk naar de SARS uitbraak. Van de zogenaamde 70 of 80% van de bevolking die geïnfecteerd zouden worden, die dan de resterende 20 of 30% zouden vrijhouden van de ziekte. Het Sars virus had zijn eigen ‘leef-tijd”. Het kwam en het ging, zonder dat er een beduidend percentage mensen werden geïnfecteerd. Er was geen ‘kudde immuniteit’ en het virus stierf uit zich zelf.

We vergeten dat virussen in relatie staan met andere organismes en met ons. Iets activeert ze en iets doodt ze. Dat hoeft helemaal niets te maken hebben met het percentage van de bevolking dat geïnfecteerd is”.

Het verschil tussen natuurlijke immuniteit en door vaccinatie verkregen immuniteit

Het is belangrijk te weten dat een natuurlijke ziekte meer effect heeft op het lichaam en het immuunsysteem.

Dr. Palevsky:

“Tijdens mijn studie had ik les van mentoren die in hun praktijk kinderen zagen in de jaren -40, -50  tot de jaren 1980. Ze hadden ziekten met griepachtige verschijnselen, die genazen door rust, vocht en supplementen. Ze hadden daarna groeispurten.

Er valt iets te zeggen voor deze virale ziekten die het immuunsysteem een boost gaven. Als we onze kinderen deze ziekten ontzeggen, wat doe we dan met hun immuunsysteem? Er is een groot verschil tussen het opbouwen van natuurlijke immuniteit en de door vaccinaties opgebouwde weerbaarheid.

Wanneer kinderen geboren worden ontwikkelen zij een natuurlijke immuniteit tegen honderden, duizenden, miljarden micro-organismen, die ze inademen, eten, aanraken of op hun huid krijgen. Het immuunsysteem zit in hun ademhalingsysteem, spijsvertering en op hun huid. Het heeft een geheugen en beschermt het lichaam voor de buitenwereld.

Het immuunsysteem reageert en heeft een domino-effect op het creëren van meer geheugen en immuunsysteem reacties. Zo groeit het. Het immuunsysteem krijgt informatie, zendt signalen uit naar alle andere delen van het immuunsysteem, onthoudt en creëert antistoffen.

Wanneer men stoffen injecteert wordt die eerste belangrijke stap over geslagen. Met vaccinatie wordt alleen een antistof gecreëerd. Er wordt GEEN langdurige immuniteit gecreëerd, want er is geen geheugen dat ontstaat door het eten van, inademen, of huidcontact met een virus.

In aanraking komen met een virus wil niet automatisch leiden tot infectie. Veel hangt af
van de conditie van het immuunsysteem”.

Vaccins combineren

Er is nog een gevaar wat nooit aan de orde wordt gesteld. Wat gebeurt er met verschillende vaccins die gecombineerd worden? Hier is nooit studie naar verricht. Niemand weet of er interactie is tussen de bacteriën en virussen, tussen de thimerosal en het aluminium.

Dr. Palevsky:

“Onderzoeker Boyd Haley heeft daadwerkelijk onderzoek gedaan naar de ingrediënten van een vaccin en (1) wat er gebeurt met zenuwcellen wanneer zij geïnjecteerd worden met vaccin ingrediënten en  (2) wat er gebeurt met zenuwcellen wanneer je er een nieuw ingrediënt bij doet.

Vooral door thimerosal ontstond grote schade aan de zenuwcellen. Wanneer aluminium toegevoegd werd, was er minder thimerosal nodig om dezelfde schade toe te brengen. Ook de toegevoegde antibiotica en testosteron gaven een grote beschadiging. Zenuwcellen in een bad van oestrogeen, die daarna thimerosal toegediend kregen werden minder aangedaan. Het is bekend dat kinderen met een neurologische ontwikkelingsstoornis 4:1 jongens zijn. Maakt testosteron kinderen extra gevoelig voor toxines als kwik, aluminium of hun combinatie?

Hier zijn nog nooit studies naar gedaan. Dat vindt men niet ethisch verantwoord. Ik vind het echter onethisch om niet bestudeerde combinaties van vaccin ingrediënten in te spuiten!

Dus we hebben een groot gebrek aan kennis omdat we niet willen twijfelen en we hebben geen verbetering daarvan, omdat de studies meestal gedaan worden door de producenten van de vaccins zelf.”

Over Dr. Lawrence B. Palevsky, M.D., F.A.A.P.
Palevsky is een kinderarts die een holistische benadering nastreeft  ten aanzien van de gezondheid en het welzijn van kinderen. In 1990 studeerde hij af bij het Mount Sinai Hospital in New York. Sinds 1991 heeft hij onder andere gewerkt als complementaire arts van het Beth Israel Medical Center in New York. Dr. Palevsky is “Fellow of the American Academy of Pediatrics”, President van de “Holistic Pediatric Association” and Ex–President van de “American Holistic Medical Association” .

In zijn huidige praktijk in Northport, Long Island en Manhattan, New York, geeft  Palevsky  ook les in preventieve en holistische geneeskunde.

Voor contact met Dr. Palevsky, klik hier

Zie ook de VIDEO van Dr. Mercola en Dr. Palevsky