Jarenlang was dat het geval met Tramadol, een synthetische opioïde-medicijn dat in 1995 onder de merknaam Ultram onder grote verwachtingen op de markt werd uitgebracht.

Dit nieuwe medicijn leek alle voordelen te bieden van een krachtiger, minder verslavend medicijn, met minder nadelen zoals afhankelijkheid – tenminste in de klinische onderzoeken. Helaas werden er in de onderzoeken gebruik gemaakt van tramadol gebruik door injectie en niet zoals het op de markt is gekomen, in pil vorm, wat velen malen krachtiger werkt.

Het was onwaarschijnlijk dat het medicijn mensen afhankelijk zou maken of dat het misbruikt zou worden in tegenstelling tot andere opioïde alternatieven zoals Vicodin (ook bekend als Norco),of andere krachtige opioïde medicijnen zoals morfine, Dilaudid, of fentanyl.

Tramadol blijkt niet het ‘veilige alternatief’ wat artsen beloven

Tramadol werd daarom al vele jaren door dokters voorgeschreven als een “veilig” alternatief tegen pijn voor narcotica (verdovende middelen).

Het verschil tussen narcotica en opioïden is subtiel, maar opioïden zijn natuurlijke of synthetisch gemaakte medicijnen die metabolisch in het lichaam werken, zoals opiumderivaten afgeleid van papaver, terwijl narcotica vaker als legale term worden gebruikt om geneesmiddelen te classificeren die de zintuigen vervagen en euforie brengen, inclusief cocaïne en andere niet-opiaten.

In tegenstelling tot andere opioïde geneesmiddelen, classificeerde het Drug Enforcement Agency (DEA) Tramadol niet als een gereguleerde stof, omdat de FDA geloofde dat het een laag potentieel voor misbruik had.

Hoewel er bezorgdheid was over tramadolmisbruik in de jaren na de toelating op de markt, heeft de FDA herhaaldelijk vastgesteld dat het medicijn niet op grote schaal werd misbruikt en liet het dus als een niet-geclassificeerd medicijn.

Dit maakte Tramadol tot een bijzonder gevaarlijk medicijn – omdat het in feite zeer verslavend was en men vatbaar voor misbruik was. Maar omdat het gemakkelijker te verkrijgen was en minder zorgen van artsen had, werd het steeds breder voorgeschreven.

In de loop van de jaren begon, zoals vaak gebeurt, een verschil tussen klinische proeven en de echte wereld op te duiken. Op de eerste hulp zag men een toenemend aantal overdoses gerelateerd aan Tramadol.

Een van de redenen waarom mensen Tramadol innemen, is omdat het voor sommige mensen werkt als een antidepressivum dat euforie of energie opwekt, in tegenstelling tot andere opioïden die de neiging hebben om mensen slaperig te maken. Dit heeft ertoe geleid dat het recreatief wordt gebruikt, terwijl mensen nog steeds kunnen werken en hun dagelijkse leven kunnen voortzetten.

Het probleem kwam niet alleen naar voren in de VS. Tramadol is ook in Nederland een veel voorkomend misbruikt middel geworden, zoals ook een recent rapport in de Wall Street Journal beschrijft.

Ook in andere landen grote problemen met gebruik Tramadol

Landen als Egypte en Ierland zijn ook slachtoffer geworden van de misleiding in combinatie met de goedkope prijs van het middel.

Uiteindelijk heeft de DEA in 2014 Tramadol gewijzigd in een “Schedule IV-aanduiding” als gereguleerde stof.

Hoewel het nu geclassificeerd is, zet de Wereldgezondheidsorganisatie geen restricties op het middel omdat mensen die legitieme pijnverlichting nodig hebben er anders nog maar moeilijk aan kunnen komen, aldus Wall Street Journal-rapport.

Als je echter naar de realiteit van de dag kijkt wordt pijnlijk duidelijk dat Tramadol grote problemen bij patiënten veroorzaakt!

Als je bijvoorbeeld op Iodine.com de recensies leest over Tramadol kom je veelvoudig dit tegen:

“Ik wou dat ik wist dat dit een verslavend narcoticum was. Mijn dokter vertelde me dat het geen verdovend of verslavend middel is”.

Dit is precies wat Tramadol zo gevaarlijk maakt. Ondanks zijn reputatie als “veilige” opioïde, is het nog steeds een opioïde en hier ontstaat een groot probleem wereldwijd.

Als alle opioïden worden opgeteld zijn er namelijk 42 duizend sterfgevallen per jaar – meer dan het aantal borstkankerdoden, aldus de Volkrant in dit artikel.

De afgelopen jaren overleden ook beroemdheden aan hun pijnstillerverslaving; muzikanten als Prince, Tom Petty en Dolores O’Riordan van The Cranberries.

In Nederland blijft het tot nu toe opvallend stil rond de pijnstillers. De Eerste Kamer stelde begin dit jaar weliswaar vragen over het toegenomen opioïde gebruik, maar staatssecretaris Paul Blokhuis (Volksgezondheid) gaf vooral geruststellende antwoorden.

Dit maakt me toch zorgen. Ook omdat nieuw onderzoek onthult dat de veel gebruikte pijnstiller Ibuprofen waarschijnlijk elk jaar duizenden doden veroorzaakt door een hartstilstand, dit zijn toch berichten die we serieus moeten nemen!

Boodschap om mee naar huis te nemen

Het is dus wederom duidelijk geworden dat onderzoek vanuit de patiënt noodzakelijk is en we niet blind moeten vertrouwen op het advies van onze huisarts.

Indien we een middel zoeken voor pijnverlichting is het dus belangrijk te weten in hoeverre afhankelijkheid van het middel een rol kan gaan spelen en in hoeverre ontwenningsverschijnselen zich kunnen manifesteren indien je in de toekomst wil stoppen met het middel.

Voor veel mensen hebben deze medicijnen een doel en zijn ze een noodzakelijk onderdeel van het omgaan met pijn. Maar mensen moeten voorzichtig zijn met dit middel en zich ervan bewust zijn dat de medicijnen een aanzienlijk risico van afhankelijkheid met zich meebrengen wat je leven kan ruïneren. Dit zijn gevaarlijke medicijnen die zeer serieus genomen moeten worden.

Vind je dit artikel waardevol? Deel het dan met onderstaande knop via Social Media zodat ook jou familie en vrienden toegang krijgen tot deze waardevolle informatie.