De reden waarom wij geen innerlijke rust ervaren

De mens is echter geen eencellig organisme, waardoor wij de vrijheid hebben om keuzen te maken. We zijn namelijk in staat om te denken en te beredeneren. Paradoxaal is deze luxe ook direct de kern van het probleem.

In het boeddhisme noemt men dit ‘Samsara’, de eindeloze cyclus van pijn die in stand gehouden wordt door enkel het streven naar genot en de absolute afkeer van pijn. Vroeg of laat komt de pijn toch tot je, dit is inherent aan het leven. Hoe kunnen we deze pijn zo goed mogelijk opvangen? Zo simpel dat het antwoord is, zo moeilijk is het voor de meeste mensen om hier grip op te krijgen.

Innerlijke rust kun je namelijk alleen ervaren met een vermogen tot aanpassing. Dit vermogen kun je ontwikkelen door bepaalde inzichten te laten indalen. Graag help ik je hier mee verder.

Ons vermogen als mens om te overleven ligt in ons vermogen tot aanpassing

Iedereen denkt er over na om de wereld te veranderen maar niemand denkt er over na om zichzelf te veranderen. Ons vermogen als mens om te overleven, ligt niet in onze intelligentie of kracht, maar in onze vermogens tot aanpassing.

We kunnen pas gelukkig zijn als we dit als individu kunnen toepassen. We moeten gewend raken aan dit aanpassen, want alles wat we kennen is namelijk vergankelijk. Alles wat een begin heeft, heeft een einde. Alles wat je aanraakt zal ooit ophouden met bestaan. Althans, in fysieke termen.

Je bent namelijk energie en zoals Einstein al aantoonde: energie kan niet gecreëerd of vernietigd worden, het kan alleen veranderen van de ene vorm naar de andere. Probeer je hier bewust van te zijn. Zoals een mooi gezegde luidt:

Vind de rust om te accepteren wat niet te veranderen is, de kracht om te veranderen wat je kunt veranderen en de wijsheid om het verschil hierin te ontdekken. Maar waar vinden we deze wijsheid?

Er zijn veel slimme mensen die geen connectie innerlijke rust ervaren

In ieder geval niet door er constant over na te denken. We zitten te veel in ons hoofd en proberen de problemen op te lossen die we in ons hoofd hebben gecreëerd. Dit doen we door te denken, te piekeren, het vanuit verschillende perspectieven te bekijken, te beredeneren en door onze logica in te zetten.

Dit komt omdat we geleerd hebben om denkers te zijn, om goed ons best te doen op school, om goede punten te halen, het slimst te zijn. Maar waarom? Omdat we IQ-geobsedeerd zijn. Eén puntje te weinig bij de Cito-toets en zeg maar dag tegen het VWO.

Over wat voor slimheid hebben we het dan? In ieder geval niet over een emotionele of spirituele slimheid. Dit noemt ment namelijk een wijsheid of intelligentie en geen slimheid. Er zijn genoeg slimme mensen die totaal geen connectie hebben met hun innerlijke Zelf. Ze kunnen goed redeneren maar hebben de grootste moeite om innerlijke rust te kunnen ervaren.

Dit is ook niet gek, we worden als mensheid overspoeld door een oceaan aan informatie maar hebben slechts een druppel aan wijsheid.

Wie naar buiten kijkt slaapt, wie naar binnen kijkt is wakker

We proberen de wereld namelijk niet te snappen door innerlijk bewustzijn, maar door alles te kwalificeren en te kwantificeren wat wij zien als de buitenwereld. Met wetenschappelijke gedachten en methodes proberen we hier op een materialistische en mechanische manier betekenis aan te geven. Het was de bekende psychiater en psycholoog Carl Jung die zei: “wie naar buiten kijkt, die slaapt. Wie naar binnen kijkt, die is wakker.’’

Veel mensen zijn zich niet eens bewust van piekerende gedachten, ze horen er gewoon bij. Als je je hier wel bewust van bent heb je al een eerste stap gemaakt. Je bent in staat om je gedachten te observeren.

Dit kan het nog moeilijker maken omdat je dan bewust bent van je zorgen en piekeren. Waarom doe ik dit steeds? Je innerlijke criticus straft je om zo te denken. Je weet toch wel beter, hoor je het zeggen. Nu creëer je nog meer ruis in je hoofd.

De enige manier om uit deze negatieve spiraal te komen is door er letterlijk uit te stappen. Probeer je gemoedstoestand niet te veranderen door er over te denken, maar ga iets doen.

Wandelen voor innerlijke rust

Wist je dat tien minuten wandelen al je hersenactiviteit verandert in een meer vreugdevolle staat? Wandel dus, sprint, dans, beweeg en gebruik je lichaam, niet je hoofd. Schreeuw als je dat wil, of huil en lach. Laat de emoties stromen en laat het zijn.

Een DEPRESSIE wordt namelijk in stand gehouden door een gebrek aan EXPRESSIE. Gebruik dus niet je hoofd maar je lichaam om hier uit te komen.

Dan pas zal je hoofd rust ervaren en kun je tot een diepe stilte komen door naar binnen te keren en je hart aan te spreken. DAN pas kun je effectief mediteren en de wereld in jezelf ontdekken, los van alle materiële zaken en door ons gedachten gecreëerde problemen.

In onze ZIJN, bestaan geen problemen. Het zijn dan ook niet de gebeurtenissen die ons raken, maar onze gedachten hierover. De grootste rijkdom is tevreden leven met weinig, want er is nooit armoede waar de geest tevreden is. Door dagelijks voordat je gaat slapen uit te spreken waar je dankbaar voor bent, zul je een enorme innerlijke rust en dankbaarheid ervaren.